زندگي تكراري امروز، روزهاي تكراري فردا

باز صبح شد، باز زندگي لعنتي شروع مي شود، با هر چه هيجان لعنتي خسته كننده كه دارد يا ندارد ...
دور خودم مي چرخم، همه ما مي چرخيم .
و دوباره سر خانه ي اوليم ...
امروز خودم را به كدام راه بزنم؟ راه بي خيالي امروز كدام طرفي است؟
خسته شده ام از بي خيالي هاي خسته كننده اي كه مجبورم براي زندگي خسته كننده ام خرج كنم .
امروز كدام ماسك را به صورتم بزنم؟
ريسه؟ نخودي؟ مليح؟ از ته دل؟ جنون ...؟
فلاني در فلان جا مرد، به من چه، به درك، گور پدر هرچي آدم است ...
پس چرا پوستم ترك نمي خورد؟ جايم تنگ شده ...
كاش مار بودم، يا حشره ...
روزي كه همه به دورم جمع مي شدند، من پوستي بيش نبودم و خودم از گوشه ي باريك درز پوستم فرار مي كردم، و ديگر اينقدر فشرده نمي شدم !
چه خوب مي شد !
و چه خوب ميشد كه مجبور نمي شدم چيزي باشم كه نيستم .
و مي دانم كه همه ي ما خوب مي دانيم كه از كاشتن اي كاش ها چيزي سبز نمي شود .
دور خودم مي چرخم، همه ي ما مي چرخيم ...
و دوباره سر خانه ي اوليم ...